2023-11-30
Obecnie dystrybucja rynku zaworów opiera się głównie na budowie projektów inżynieryjnych. Odbiorcami armatury jest przemysł petrochemiczny, energetyka, przemysł metalurgiczny, przemysł chemiczny i budownictwo miejskie. Przemysł petrochemiczny wykorzystuje głównie zasuwy, zawory kulowe i zawory zwrotne zgodne ze standardem API; W energetyce stosuje się głównie wysokotemperaturowe zasuwy, zawory kulowe, zawory zwrotne i zawory bezpieczeństwa w elektrowniach, a także niskociśnieniowe przepustnice i zasuwy w niektórych zaworach doprowadzających i odprowadzających wodę; Przemysł chemiczny wykorzystuje głównie zasuwy, zawory kulowe i zawory zwrotne ze stali nierdzewnej; Przemysł metalurgiczny wykorzystuje głównie niskociśnieniowe przepustnice o dużej średnicy, tlenowe zawory kulowe i tlenowe zawory kulowe; Dział budownictwa miejskiego wykorzystuje głównie zawory niskociśnieniowe, takie jak zasuwy o dużej średnicy do miejskich rurociągów wodociągowych, przepustnice środkowe do budownictwa budynków i przepustnice z uszczelnieniem metalowym do ogrzewania miejskiego; W rurociągach naftowych stosuje się głównie zasuwy płaskie i zawory kulowe; Przemysł farmaceutyczny wykorzystuje głównie zawory kulowe ze stali nierdzewnej; Zawory kulowe ze stali nierdzewnej stosowane są głównie w przemyśle spożywczym.
Urządzenie elektryczne zaworowe to urządzenie realizujące sterowanie programem zaworowym, sterowanie automatyczne i sterowanie zdalne. Proces jego ruchu można kontrolować za pomocą wielkości skoku, momentu obrotowego lub ciągu osiowego. Ze względu na to, że charakterystyka pracy i wykorzystanie elektrycznych urządzeń zaworowych zależy od rodzaju zaworu, parametrów pracy i umiejscowienia zaworu na rurociągu lub urządzeniu, kluczowy jest prawidłowy dobór elektrycznych urządzeń zaworowych, aby zapobiec przeciążeniom (moment roboczy wyższy niż moment sterujący). Dlatego bardzo ważny jest prawidłowy dobór urządzeń elektrycznych zaworowych. Na co zatem należy zwrócić uwagę przy wyborze urządzenia elektrycznego z zaworem?
Prawidłowe kryteria wyboru elektrycznych urządzeń zaworowych są ogólnie następujące:
Roboczy moment obrotowy jest głównym parametrem przy wyborze urządzenia elektrycznego zaworu, a wyjściowy moment obrotowy urządzenia elektrycznego powinien wynosić 1,2-1,5-krotność maksymalnego momentu obrotowego działania zaworu.
Istnieją dwie główne konstrukcje służące do obsługi urządzenia elektrycznego zaworu wzdłużnego: jedna polega na bezpośrednim przekazywaniu momentu obrotowego bez tarczy oporowej; Innym podejściem jest skonfigurowanie tarczy oporowej, która przekształca wyjściowy moment obrotowy na wyjściowy ciąg poprzez nakrętkę trzpienia zaworu w tarczy oporowej.
Liczba obrotów wału wyjściowego urządzenia elektrycznego zaworu jest powiązana z nominalną średnicą zaworu, skokiem trzpienia zaworu i liczbą łbów gwintu. Należy go obliczyć ze wzoru M=H/ZS (M to całkowita liczba obrotów, jaką powinno wykonać urządzenie elektryczne, H to wysokość otwarcia zaworu, S to skok gwintu gwintu przekładni trzpienia zaworu, a Z to liczba łbów gwintu trzpienia zaworu).
W przypadku zaworów z wieloobrotowym trzpieniem, jeśli urządzenie elektryczne umożliwia zastosowanie większej średnicy trzpienia, która nie może przejść przez trzpień odpowiedniego zaworu, nie można go zamontować w zaworze elektrycznym. Dlatego wewnętrzna średnica pustego wału wyjściowego urządzenia elektrycznego musi być większa niż zewnętrzna średnica zaworu z wznoszącym się trzpieniem. W przypadku niektórych zaworów obrotowych i zaworów z nie wznoszącym się trzpieniem w zaworach wieloobrotowych, mimo że średnica trzpienia zaworu nie musi być brana pod uwagę, przy wyborze należy w pełni uwzględnić średnicę trzpienia zaworu i wpust, aby mógł on działać zwykle po montażu.
Jeśli prędkość otwierania i zamykania zaworu prędkości wyjściowej jest zbyt duża, łatwo jest wytworzyć uderzenie wodne. Dlatego należy dobrać odpowiednie prędkości otwierania i zamykania w zależności od różnych warunków użytkowania.
Urządzenia elektryczne zaworowe mają specjalne wymagania, które wymagają możliwości ograniczenia momentu obrotowego lub siły osiowej. W urządzeniach elektrycznych zaworów zazwyczaj stosuje się sprzęgła ograniczające moment obrotowy. Po określeniu specyfikacji urządzenia elektrycznego należy określić moment sterujący. Generalnie pracuje w określonym czasie i silnik nie ulega przeciążeniu. Jeżeli jednak wystąpią poniższe sytuacje, może dojść do przeciążenia: po pierwsze, napięcie zasilania jest zbyt niskie, nie jest w stanie uzyskać wymaganego momentu obrotowego, co powoduje zatrzymanie obrotów silnika; Drugim jest nieprawidłowe wyregulowanie mechanizmu ograniczającego moment obrotowy, powodujące przekroczenie przez niego momentu hamującego, co skutkuje nadmiernym ciągłym momentem obrotowym i zatrzymaniem obrotów silnika; Po trzecie, akumulacja ciepła wytwarzanego w wyniku przerywanego użytkowania przekracza dopuszczalny wzrost temperatury silnika; Po czwarte, z jakiegoś powodu moment obrotowy ogranicza nieprawidłowe działanie obwodu mechanizmu, co skutkuje nadmiernym momentem obrotowym; Po piąte, zbyt wysoka temperatura otoczenia stosunkowo zmniejsza pojemność cieplną silnika.
W przeszłości metodami zabezpieczania silników było wykorzystanie bezpieczników, przekaźników nadprądowych, przekaźników termicznych, termostatów itp., jednak każda z tych metod miała swoje zalety i wady. Sprzęt o zmiennym obciążeniu bez niezawodnej ochrony sprzętu elektrycznego. Dlatego należy stosować różne metody kombinowane, które można podzielić na dwa typy: jeden polega na określeniu wzrostu lub spadku prądu wejściowego silnika; Innym sposobem jest określenie stanu nagrzewania samego silnika. Obie te metody powinny uwzględniać margines czasu podany dla pojemności cieplnej silnika.
Ogólnie rzecz biorąc, podstawową metodą zabezpieczenia przed przeciążeniem jest: termostat służy do ochrony silnika przed przeciążeniem podczas pracy ciągłej lub impulsowania; Przekaźnik termiczny służy do ochrony silnika przed zablokowaniem; W przypadku zwarć należy stosować bezpieczniki lub przekaźniki nadprądowe.